ARRAZOIAK BADAUDELAKO

Sasoiko azken partida jokatuko du Realak etxetik kanpo, Osasunaren zelaian (21:00; C+L2). Racingen aurka irabazi ondoren, txuri-urdinak salbatuta daude, eta presiorik gabe iritsiko dira Europa Ligako lehian murgilduta dauden gorritxoen aurka. Nafarrak Europako postuetatik bi puntura daude, eta Realaren aurka emaitza positiborik lortzen ez badute, agur esango diote amets europarrari.

Presiorik gabe eta ustezko helburua beteta lasai atera daiteke taldea. Horrek lehiakortasun falta ekar dezake, aurkariaren gosearen aurrean, porrota esan nahi dezakelarik. Baina badaude larunbatean irabazteko arrazoi ugari. Lehenik eta behin, derbiak beti dira derbi, eta inork ez du gogoko lehiakortasunez beteriko partida bat galtzea. Sailkapeneko diferentziak apurtu egiten dira, eta salbatuaren ustezko gose faltatik hortzak izerditan edukitzera pasatzen da. Horrez gain, askok oraindik ez dute ahantzi orain bost urte, jaitsieraren denboraldian Sadarren jazotakoa. Salbazioa eskura zuen Osasunak, baina, hala eta guztiz ere, amorru biziz zelairatu ziren gorritxoak eta egundoko jipoia eman zioten Realari. Osasunako zaleek txistu egin zioten bere taldeari, eta, gerora, Reala Bigarren Mailara jaitsi zen sasoi horretan. Osasuna Europa Ligatik at uztea mendeku gozoa litzateke txuri-urdinentzat.

Baina, horiek ez dira partida irabazteko arrazoi bakarrak. Real Madril txapeldunaren aurka galdu zuenetik, taldeak zazpi jardunaldi daramatza galdu gabe. Hori bai, bi garaipen lortu ditu bakarrik. Liga amaierara arte galdu gabe iristea ona litzateke, eta akuilua izan liteke zaleek Montanierri laudorioren bat emateko. Gainera, bigarren itzuli guztian Realak ez du partida bat bera ere irabazi. Marka litzateke horrela geratzea. Iruñekoak, beraz, estatistikak gizentzeko eta apurtzeko balio dezake aldi berean.

Baina beste arrazoi bat dago guzti horien gainetik: Mikel Aranburu, kapitaina. Aste honetan aditzera eman duenez, futbolari izateari utziko dio denboraldi amaieran. Beraz, Osasunaren aurkako norgehiagokoa etxetik kanpo jokatuko duen azkenekoa izango da, Azpeitiarraren azken derbia. Txuri-urdinek garaipena zor diote orain dela hogei urte elastiko txuri-urdina lehen aldiz jantzi zuen mutiko horri.

Taldea salbatuta dago, bai, baina hiru puntu baino gehiago daude jokoan, eta ezin da mesedeak egiten hasi. Ohorea, mendekua eta omenaldia. Badaude irabazteko arrazoiak.

Entrenatzaileak eta jokalariek ere ezagutzen dute partidaren garrantzia. Jokatzeko moduan zeuden jokalari gehienak deitu ditu Montanierrek. Carlos Martinez, Zubikarai eta Pardo geratu dira soilik deialditik kanpo. Ordezko atezaina txertatu zale da entrenatzailea, eta hegaleko atzelari bat ere deialditik kanpo utzi ohi du, bi aulkian izatea gehiegitxo delako. Harrobiko taldeak, berriz, Realak baino gehiago behar du Pardo uneotan. Hirugarren Mailara ez jaisteko lehian dago Sanse, eta Pardok asko lagundu dezake. Normalena Aranburuk hasieratik jokatzea izango litzateke. Beste jokalariekin asmatzea zailagoa da, azken partidak izanik, minutu gutxien jokatu duten jokalariei aukerak eman baitizkie Montanierrek. Batak edo besteak jokatu, talde lehiakorra zelairatu dezake frantziarrak.

Osasuna, Europarekin ametsean

Iruñea aldean sentimendu kontrajarriak daude. Taldeak denboraldi ona jokatu du, talde handienen aurreko hondamendiak salbu. Horregatik dago Europako Ligatik hain gertu. Dena den, azken emaitza txarrek ametsa apur bat aldendu dute. Orain dela bi jardunaldi gertuago zirudienak, oso zail dirudi orain. Bi puntu azpitik daude gorritxoak, baina talde ugari sartu dira lehian. Osasunaren aukera guztiak Realari irabaztetik igarotzen dira. Galduz gero, agur esango diote ametsari.

Balentria lortzeko, Mendilibarrek ezingo du ez Roversio, ez Damia, ezta Lekic deitu. Lehen biek bosgarren txartel horia ikusi zuten, eta aurrelariak txartel gorria ikusi zuen jokaldi inozo batean. Gauzka hala, harrobiko hiru jokalari deitu ditu entrenatzaile bizkaitarrak.

Joanekoan, Realak urteko partida onenetakoa jokatu zuen, baina 0-0 amaitu zuen, Andres Fernandezen partida paregabeagatik. Partida hartan, Osasunaren defentsak gorriak ikusi zituen Vela, Griezmann eta enparauak gelditzeko. Erotuta amaitu zuten. Osasunaren zelaierdiak ere dezente sufritu zuen. Aurrekari horiek Realaren alde dauden arren, oso bestelako partida espero da Sadarren; itxia eta itsusia, Osasunaren gogokoa. Horrela, Realak erne ibili beharko du Raul Garciaren mugikortasun eta iritsierekin eta Ninoren oportunismoarekin.

Larunbata izanik, giro bikaina espero da, eta jokoan asko ez dagoen arren, zale txuri-urdin ugari egongo dira Iruñean Realaren garaipenarekin gozatzeko prest.

Deialdiak:

Osasuna: Andres Fernández, Riesgo; Lolo, Marc Bertrán, Miguel Flaño, Raitala, Ruben, Sastrustegui; Cejudo, Lamah, Nekounam, Puñal, Loue, Raul Garcia, Timor; Ibrahima, Manu, Nino

Reala: Bravo, Ramirez; Estrada, Demidov, Ansotegi, Mikel Gonzalez, Cadamuro, De la Bella; Xabi Prieto, Elustondo, Illarramendi, Aranburu, Zurutuza, Griezmann; Vela, Ifran, Agirretxe eta Llorente